W dniach 12 i 13 września 2012 r. odbył się wyjazd szkoleniowo- turystyczny na targi ENERGETAB 2012.
Pierwszym punktem programu jest zwiedzanie zespołu pałacowego w Pszczynie, gdzie docieramy punktualnie. Zamek, a właściwie na początku gródek obronny pochodzi z początków XIV wieku. Był we władaniu Piastów, Węgrów (Aleksy Turzo), rodziny Promniców , potem przechodzi w ręce możnowładców niemieckich -rodziny książęcej linii Anhaltów Kothen-Pless i wreszcie rodziny Hochbergów z Książa na Dolnym Śląsku. Jest wieloakrotnie przebudowywany zgodnie z trendami panującymi w Europie tracąc stopniowo swój obronny charakter. W latach 1870-76 dokonano przebudowy rezydencji w Pszczynie (Chateau Pless) na podstawie projektu wybitnego architekta francuskiego Aleksandra Hipolita Destailleur. Elewacje dwupiętrowego zamku, założonego na planie podkowy, otrzymały kostium architektury francuskiej XVII wieku. Od strony miasta dobudowano westybul z trzybiegową klatką schodową i monumentalną salę jadalną, (mieszczącą stół i 32 krzesła) z dwoma XIX-wiecznymi ogromnymi lustrami,
0 powierzchni 14 m2 każde. Po śmierci „starego księcia” dobra pszczyńskie przejął książę Hans Heinrich XV (1861-1938); jego żoną była, słynna z urody Angielka, Mary Theresa Olivia Cornwallis-West, księżna von Pless, nazywana Daisy (1873¬1943). Po ślubie w Londynie przyjechała do Pszczyny w grudniu 1891 roku i swoje pierwsze wrażenia zapisała w pamiętniku. „Znajdowały się tu hektary tarasów i ogrodów oraz wiele obojętnych rzeźb.
Wspaniały porządek reprezentacyjnych przestrzeni z ciężkim bogactwem luksusu, ale bez komfortu i wygody, a nawet bez osobistej łazienki!”.
W latach 1914-1917 zamek pszczyński odegrał znaczącą rolę, będąc cesarską Główną Kwaterą i siedzibą sztabu wojsk niemieckich. To właśnie w Pszczynie cesarz, szef sztabu gł. marszałek Paul von Hindenburg oraz szef sztabu wsch. generał Erich von Ludendorff, podejmowali decyzje wojskowe, zmieniające oblicze ówczesnej Europy.
Po plebiscycie w roku 1922, Pszczynę włączono do odrodzonego Państwa Polskiego. W 1936 r. powstała w parku nowa nekropolia. Znajdują się tam groby najmłodszego syna Daisy hrabiego Bolko (ojca obecnego księcia von Pless) i samego księcia Hansa Heinricha XV.
Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Pszczyny w lutym 1945 roku w zamku umieszczono szpital, jednak sam zamek, jak i jego wyposażenie, w tym olbrzymie lustra kryształowe, ocalały.
9 maja 1946 r. otwarto dla publiczności podwoje zamku pszczyńskiego. Początki były skromne – ekspozycja znalazła swoje miejsce jedynie w kilku pomieszczeniach I piętra, gromadząc w nich zabytkowe przedmioty sztuki zdobniczej, zachowane z czasów panowania rodziny Hochberg. Należy podkreślić, że w Muzeum zachowało się około 80% oryginalnego wyposażenia.
Obecnie po renowacji kompleksu zamkowego dokonanego ze środków Unii Europejskiej oraz środków krajowych (Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego) udostępniono do zwiedzania cały zamek. Stałe ekspozycje tworzą ;wnętrza XIX i XX – wieczne , zbrojownia , gabinet miniatur. Udostępnia się też zwiedzającym ogrody, które otaczają zamek.
Nasza grupa zwiedziła zbrojownię i wystawę Daisy, Księżna von Pless. Czas nie pozwolił nam też na zwiedzenie ogrodów, ale to co zobaczyliśmy pozwoliło nam ocenić piękno zamku pszczyńskiego .
Następnie po skończonym zwiedzaniu udaliśmy się do miejsca zakwaterowania w Ustoniu. Po smacznym obiedzie i krótkiej chwili wypoczynku udaliśmy się na zwiedzanie Ustronia.
Ustroń bez wątpienia należy do najpowabniejszych miast w Beskidzie Śląskim, malowniczo położony w dolinie rzeki Wisły pomiędzy Czantorią Wielką ( 995 m n.p.m.) i Równicą (884 m n.p.m.). Doskonałe miejsce na wypoczynek, rehabilitację, leczenie, uprawianie wszelkich form ruchu oraz kulturalnego spędzenia czasu wolnego. Ustroń – to siła zdrowia i atrakcja o każdej porze roku!
Historia Ustronia sięga 1305 roku, kiedy po raz pierwszy wymieniono go jako osadę książąt cieszyńskich. Na przestrzeni wieków Ustroń zmieniał swe oblicze i z małej góralskiej wioski przerodził się w nowoczesne uzdrowisko. Historię miasta najlepiej poznasz odwiedzając Muzeum Ustrońskie im. Jana Jarockiego, które mieści się w zabytkowym budynku dawnej dyrekcji huty. Z zachowanych budowli drewnianych najcenniejszymi są: kościółek pw. św. Anny z 1769 roku w Ustroniu Nierodzimiu oraz rekonstrukcja drewnianej zabudowy z II poł. XVIII wieku – w centrum miasta. Ciekawą architekturę sakralną prezentuje kościół rzymskokatolicki pw. św. Klemensa z 1788 r. i kościół ewangelicko – augsburski Apostoła Jakuba z 1835 roku. Z zabytków przyrody szczególną uwagę zwraca dąb Sobieskiego, który według legendy zasadzili mieszkańcy Ustronia na pamiątkę przejścia oddziałów króla Jana Sobieskiego w drodze na Wiedeń.
Uzdrowisko posiada ponad 200 letnią historię. Tradycje uzdrowiskowe sięgają połowy XVII w. gdy przyjeżdżano do Ustronia ze względu na łagodny klimat, uroki gór i tzw. kuracje serwatkowe, którymi leczono choroby przewodu pokarmowego i anemię. W II poł. XVIII w. odkryto tu rudę żelaza i uruchomiono hutę. Pracownicy huty odkryli, że woda ogrzana żużlem wielkopiecowym łagodzi bóle reumatyczne, co potwierdziły badania lekarskie. Obecnie to uzdrowisko na skalę międzynarodową. Znajduje się wiele sanatoriów i ośrodków rehabilitacyjnych, wyposażonych w najnowocześniejsze urządzenia, świadczące szeroki zakres zabiegów i wysoki poziom usług. Solanki i borowiny należą do najlepszych w kraju. Uzdrowisko oferuje rehabilitację i leczenie chorób układu ruchu, krążenia, dróg oddechowych i obwodowego układu nerwowego. Pod szczyt Równicy dojechaliśmy autobusem gdzie podziwialiśmy piękno krajobrazu gór polskich a co niektórzy mieli możliwość skorzystania z całorocznego toru saneczkowego.
Następnie udaliśmy my się na kolację-grill do Ustronia podczas której dość długo rozmawialiśmy o zwiedzanych obiektach.
Następnego dnia po wczesnym śniadaniu udaliśmy my się na zwiedzanie 25 Międzynarodowych Energetycznych Targów Bielskich ENERGETAB 2012. Jubileuszowa edycja targów zgromadziła rekordową liczbę 713 wystawców.
ENERGETAB 2012 to największe w Polsce targi w branży elektroenergetycznej, na których wystawcy z kilkunastu krajów Europy, Azji i Ameryki Północnej zaprezentowali najnowocześniejsze maszyny, urządzenia, aparaty i materiały służące zwiększeniu niezawodności przesyłania energii elektrycznej oraz podniesieniu efektywności jej wytwarzania i użytkowania. Większość międzynarodowych koncernów dostarczających swoje produkty do krajowej energetyki była obecna w Bielsku.
Spotkać także można było wyroby związane z pozyskiwaniem energii z odnawialnych źródeł (np. ogniwa fotowoltaiczne, kolektory słoneczne, małe elektrownie wiatrowe, itp.) jak i znaczną liczba urządzeń z tą technologią związanych, jak np. przetwornice, systemy automatyki i sterowania, szczególnie do stosowania w budownictwie (inteligentne budynki), itp.
Tutaj mieliśmy okazję zapoznać się z wszystkimi nowinkami technicznymi związanymi z branżą Energetyczną. Najbardziej zaawansowane technologicznie urządzenia, maszyny, aparaty i konstrukcje, służące niezawodnemu wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej czy też bardziej efektywnemu jej użytkowaniu. Gama prezentowanych urządzeń i aparatów była bardzo szeroka: od stacji transformatorowych, wyłączników, czy rozłączników po aparaty i systemy nadzoru, pomiarów i zabezpieczeń, maszty oświetleniowe i oprawy, zwłaszcza przystosowane do LED-owych źródeł światła, kable i przewody, urządzenia UPS czy pojazdy specjalistyczne dla energetyki po inne specjalistyczne usługi.
W drodze powrotnej wstąpiliśmy do Niepołomic aby zwiedzić tutejszy zamek. W zamku zwiedziliśmy: Europejskie Skarby Muzeum Narodowego z Muzeum Czartoryskich w Krakowie, Wystawę Trofeów Myśliwskich oraz Kaplicę Zamkową.
Zamek wzniesiony przez Kazimierza Wielkiego w połowie XIV w. stał się królewską rezydencją określaną często „drugim Wawelem”. Bywało tu bardzo wielu polskich władców. Największy rozkwit dóbr królewskich oraz samych Niepołomic przypada na okres panowania królów – Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta, czyli XVI wiek. Wówczas zamek został przebudowany w stylu renesansowym. W Niepołomicach odbywały się zjazdy koronne, sądy nadworne, nadawano przywileje, przyjmowano poselstwa, a przede wszystkim polowano w pobliskiej puszczy. Zamek został spustoszony podczas najazdów Szwedów i stopniowo tracił swoje znaczenie. W latach 1991 – 2007 przeprowadzono gruntowne prace konserwatorskie, które przywróciły rezydencji królewskiej jej dawną świetność.
Europejskie Skarby Muzeum Narodowego z Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Wystawione w salach Zamku Królewskiego w Niepołomicach ponad sto dwadzieścia obrazów i rzeźb składa się na bogaty przegląd europejskiej sztuki, podzielony według tematów na cztery części: ANTYK I BIBLIA, WOKÓŁ NOWEGO TESTAMENTU, LUDZIE I OBYCZAJE, NATURA. W Sali I możemy oglądać obrazy powstałe przeważnie w epoce baroku (XVII-XVIII wiek), odwołujące się do podstawowych źródeł europejskiej kultury: grecko-rzymskiego Antyku i Biblii, głównie Starego Testamentu. Sala II, poświęcona sztuce sakralnej, zawiera dzieła nawiązujące do Nowego Testamentu. Opowiadają one o życiu i męce Chrystusa, ukazują wizerunki Matki Boskiej i świętych. Sala III i IV dają możliwość przeglądu ludzi, mody i obyczajów od XVI po XIX wiek. Znajdują się tutaj portrety zarówno wybitnych osobistości (między innymi Marcina Lutra, Filipa Melanchtona, króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, Izabeli Czartoryskiej, Tadeusza Kościuszki), jak również wizerunki osób anonimowych, często jak w wypadku portretów holenderskich i flamandzkich, wykazujące wielką malarską maestrię. Osobną grupę tworzą pejzaże, z którymi korespondują przedstawienia kwiatów i zwierząt oraz martwa natura, jeden z najwdzięczniejszych gatunków malarstwa europejskiego, popularny szczególnie w XVII wieku.
Wystawa Trofeów Myśliwskich. Wystawa prezentuje zwierzęta i ptaki, które można spotkać w Puszczy Niepołomickiej. Ekspozycja trofeów myśliwskich zawiera również wieńce byków, poroża kozłów i danieli, oręża dzików, parostki saren, łopaty łosia, i akcesoria łowieckie. Oprócz zwierząt rodzimych w jednej z sal zgromadziliśmy egzotyczne trofea pozyskane podczas polowań na afrykańskiej sawannie. Podziwiać można poroża i medaliony bawolców i antylop, od największych kudu i gnu, po najmniejszą dik-dik oraz oręża guźców. Dopełnieniem ekspozycji są fotografie z wypraw polskich myśliwych do Afryki. Wystawa ta przygotowana została przy współpracy z Zarządem Okręgowym Polskiego Związku Łowieckiego w Krakowie.
Kaplica Zamkowa. Ekspozycja stanowi depozyt kościoła parafialnego w Niepołomicach. Obejrzeć na niej można unikatowe – dokumenty królewskie i papieskie, z których najstarsze to: akt utworzenia parafii z 1350 roku oraz akt erekcyjny i donacyjny kościoła wystawiony przez Kazimierza Wielkiego w dniu konsekracji świątyni 4 października 1358 roku. Prezentowane są tu również przedmioty sztuki sakralnej: szaty i naczynia liturgiczne, obrazy, relikwiarze. Na szczególną uwagę zasługują: komplet szat późnorenesansowych składający się z kapy, ornatu, dalmatyki i stuł, monstrancja z 1599 roku oraz barokowe relikwiarze. W późnych godzinach wieczornych powróciliśmy do Tarnowa.
